ZELAL DEMİR

Mektubuma nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama tek bildiğim şey mektubumu kahramanlara yazıyorum.Ben lise son sınıfta okuyorum ve hayallerim ileride sizin gibi insanlar olmak.yazları bir dükkanda çalışıyorum.bu yaz gelenlerin hepsi karantinadan,yasaklardan bunaldığını söylerek kendilerini dışarı attı.Evde kala kala psikolojilerinin bozulacağını söylüyorlardı ama kimse sizlerin psikolojilerini düşünmedi.bende sabahları işe giderken,is boyunca sürekli aklımda ya virüs kaparsam vardı.ya virüs kapıp sevdiklerime bulaştırırsam. Eminim ki ben bunları düşünürken sizlerde bunların 10 katını düşünüyorsunuz.Allah hepinizden razı olsun.eğer ümitsizliğe kapılırsanız unutamyın ki muhtaç olduğunuz kudret damarlarınızdaki asil kanda mevcuttur.

Alıcı: Tüm Sağlık Çalışanları