Değerli Sağlık Çalışanlarımız,
Doktorundan hemşiresine hastanede çalışan herkese minnettarım. Geçen Şubat ayında koronaya yakalandım. Annemin işyerinden gelen virüs ile. Benim alerjik bronşit hastalığım vardı bu yüzden biraz ağır geçti ki bir akşam çok rahatsız olunca hastaneye sevk edildim ve orada tedavim devam etti. Belki bu zamana kadar ki yaşadığım en sıkıcı anlar olabilir (yaşımdan dolayı sıkıldım bir şey yapamadığım ve yanımda kimse olmadığı için) hatta ne zaman eve gideceğimi bilemediğim için durmadan ağladım ama evde görmediğim hizmeti siz değerli sağlık çalışanlarımız gösterince halimden utandım. Neredeyse 1 aya yakın korona sürecim geçmedi bunun yarısı da haatanedeydi. Hiçbir öğünüö atlatılmadı durmadan isteklerim kantinden istediğim bir şey var mı felan tarzında bir çok şey sordunuz. Bol su iç yemeklerini düzenli ye diye de sanki ailemden birisiymiş gibi çok yakın bir şekilde benimle ilgilendiniz. Allah hepinizden razı olsun. Ama benim asıl anlatmak istediğim başka bir konu var. Hastaneden çıkmama yakın -1 gün kala- hemşireler den biri serumumu değiştirmek için geldi antibiyotik takılıydı kolumda onun bitmesini bekledi benim kaldığım oda da sahile bakıyordu (Giresun Sahili) hemşire de bakıp biz 1 senedir burada can ile baş ile savaşıyoruz ama kimse önlem almadan dışarda maskesiz geziyor dolaşıyor piknik yapıyor dedi. Savaşıyoruz savaşmasına da kime ile savaşıyoruz ne ile savaşıyoruz dedi. Gerçekten de öyle kim ile savaşıyorsunuz korona ile değil onların yayılmasını sağlayan bizlerle biz insanlarla kim için savaşıyorsunuz yine bizim için...
O kadar utandım ki o kadar sıkıldım ki...
Allah sizden razı olsun hakkınızı asla ödeyemeyeceğiz sizler bize hakkınızı helal edin

Alıcı: Tüm Sağlık Çalışanları