Merhaba
Sürecin başında herkes gibi evimden telaşla seyrettiğim bu mücadeleyi hipomani ile hastaneye yatışım sonrası bir psikiyatri servisinden doktorlarımızın her gün çaba ve gayretle yürüttüklerine şahit oldum.Sizler bu zor görevi hakkıyla ifa ediyorken kimimiz resim çizer kimimiz şarkı söyler kimimiz şiir yazar idik.Siz geceleri uyumazken,minik Miray'ın annesi belki ona sarılamazken ben de bunu yazacağım demiştim.Şimdi bir ırmak kenarındaki evimde pencereden bakarken yüzümde maske bile olmadan durmanın cansıkıcı boşluğunu tarif edemiyorum çünkü bir yerlerde hala temizlik görevlisi Hamdiye abla eşinin rahatsızlığı dolayısıyla evine belki gidemiyor.Güvenlik görevlisi Güneş ablanın küçük kızları var ve çalışmalı da.."İnsan insanın umududur" sözünün anlamı bir kez daha yerini buldu bende.İtiraf etmeliyim ki hastanedeki her ânımı gülümseyerek hatırlıyorum.Herşeye rağmen ümidini yitirmemeyi bana öğreten ismini bildiğim bilmediğim tüm sağlık çalışanlarına teşekkür ederim.

Alıcı: T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI RİZE RECEP TAYYİP ERDOĞAN ÜNİ. EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ